«Είναι αδύνατον να παρακολουθούμε απαθείς στο σαλόνι μας», λέει ο κ. Γιώργος. Είναι 45 χρόνων, πατέρας δύο κοριτσιών. «Τους είπα να μαζέψουν τα παιχνίδια που δεν θέλουν πια, ξεχωρίσαμε και ρούχα με τη γυναίκα μου, ψωνίσαμε και λίγα τρόφιμα. Πήραμε και τα κορίτσια μαζί μας, πρέπει να εκπαιδευτούν από μικρές -η ανθρωπιά μαθαίνεται».